فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی مدعی شده که وضعیت بازداشتگاه‌های
ایران "بهبود" یافته است. معاون پیش‌گیری از وقوع جرم قوه قضائیه اما
نسبت به وضعیت نامناسب زندان‌ها به دلیل "تراکم بیش از حد" ابراز نگرانی
می‌کند.
اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، از تشکیل
کارگروه مشترک میان ناجا و قوه قضائیه در مورد وضعیت بازداشتگاه‌ها در ایران خبر
داده است.
به گزارش خبرگزاری فارس، فرمانده نیروی انتظامی ادعا کرده است که گزارش هیأت‌هایی که از سوی دستگاه قضایی برای بازدید به بازداشتگاه‌ها رفته بودند حاکی از "بهبود وضعیت بازداشتگاه‌های نیروی انتظامی" بوده است.
این در حالی است که محمدباقر ذوالقدر، معاون اجتماعی و پیش‌گیری از وقوع جرم قوه قضائیه، در روزهای اخیر از وضعیت نامناسب زندان‌ها در اثر تراکم بیش از حد مجرمان خبر داده است.
به گزارش سایت "فرارو"، معاون اجتماعی و پیش‌گیری از وقوع جرم قوه قضائیه از وضعیت زندان‌ها ابراز نگرانی کرده و گفته است: كف‌خوابی، خوابيدن دو يا سه نفر بر روی يک تخت، خوابيدن نوبتی، خواب در راهروها و خواب در پاگردهای پله‌ها امری طبيعی در زندان‌های كشور است.
"شبی در بازداشتگاه نیروی انتظامی"
در همین زمینه در یادداشتی که چهارشنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۲ در سایت "الف" با عنوان "شبی در بازداشتگاه نیروی انتظامی" منتشر شده "یکی از مخاطبان این سایت" به بیان مشاهدات خود از بازداشتگاه‌های نیروی انتظامی پرداخته است.
در این یادداشت درباره جا دادن ۱۵ بازداشتی در یک ون پلیس برای انتقال به دادگاه آمده است: «به نظرم تعداد ۱۵ گوسفند را هم نتوان داخل آن فضا جا داد چه رسد به ۱۵ انسانی که هنوز اتهام آنها ثابت نشده و به قول مامور انتقال نصف‌شان همان شب آزاد خواهند شد. این شیوه جابجایی بازداشت‌شدگان را نه تنها خلاف حقوق انسانی که خلاف حقوق حیوانات نیز می‌دانم و اگر خودم تجربه نمی‌کردم و شخص دیگری این ماجرا را برایم تعریف می‌کرد به هیچ وجه باورم نمی‌شد.»
نویسنده این یادداشت درباره مشاهدات خود از ضرب وشتم بازداشت‌شدگان نوشته است: شاید تصور کنید خیال‌پردازی نموده و غلو می‌کنم. اما این طور نیست. همان شب فردی را آوردند که ضربات باتوم و شوکر تمام بدنش را رنگین کرده بود. این فرد را که فرزند شهید هم بود (فردای آن روز برادرش کارت بنیاد شهیدش را نشانمان داد) تنها با یک لباس زیر آورده بودند.
نویسنده این یادداشت پس از ثبت مشاهدات خود از وضعیت بغرنج بازداشتگاه‌های جمهوری اسلامی ایران نوشته است: (تازه متوجه شدم که دستگاه‌های اداری ما چه استعداد بینظیری برای مخالف‌سازی موافقین و معاندسازی منتقدین دارند و ما بی‌جهت به دنبال دشمن خارجی هستیم). با وجود چنین دوستانی چه حاجت به دشمن خارجی؟
بنا بر معدود آمارهای رسمی که درباره زندانیان در ایران منتشر شده سالانه ۲۰ درصد به شمار زندانیان در ایران افزوده می‌شود.
جمعیت زندانیان ایران در سال ۱۳۹۱ به حدود ۲۵۰ هزار نفر رسید. به گفته معاون قضایی سازمان زندان‌های كل كشور، در سال ۱۳۸۶ تعداد زندانیان ایران ۱۵۸ هزار و ۳۵۱ نفر بود. بر اساس آماری که پیش‌تر خبرگزاری مهر منتشر کرده بود، قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷ جمعیت ایران ۳۶ میلیون نفر و شمار زندانیان آن حدود ۱۰ هزار نفر بود. به گزارش سایت "قانون"، جمهوری اسلامی ایران جزو هشت کشور اول دنیا از لحاظ تعداد زندانیان است.
http://wp.sedayemardom.net/?p=10483به گزارش خبرگزاری فارس، فرمانده نیروی انتظامی ادعا کرده است که گزارش هیأت‌هایی که از سوی دستگاه قضایی برای بازدید به بازداشتگاه‌ها رفته بودند حاکی از "بهبود وضعیت بازداشتگاه‌های نیروی انتظامی" بوده است.
این در حالی است که محمدباقر ذوالقدر، معاون اجتماعی و پیش‌گیری از وقوع جرم قوه قضائیه، در روزهای اخیر از وضعیت نامناسب زندان‌ها در اثر تراکم بیش از حد مجرمان خبر داده است.
به گزارش سایت "فرارو"، معاون اجتماعی و پیش‌گیری از وقوع جرم قوه قضائیه از وضعیت زندان‌ها ابراز نگرانی کرده و گفته است: كف‌خوابی، خوابيدن دو يا سه نفر بر روی يک تخت، خوابيدن نوبتی، خواب در راهروها و خواب در پاگردهای پله‌ها امری طبيعی در زندان‌های كشور است.
"شبی در بازداشتگاه نیروی انتظامی"
در همین زمینه در یادداشتی که چهارشنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۲ در سایت "الف" با عنوان "شبی در بازداشتگاه نیروی انتظامی" منتشر شده "یکی از مخاطبان این سایت" به بیان مشاهدات خود از بازداشتگاه‌های نیروی انتظامی پرداخته است.
در این یادداشت درباره جا دادن ۱۵ بازداشتی در یک ون پلیس برای انتقال به دادگاه آمده است: «به نظرم تعداد ۱۵ گوسفند را هم نتوان داخل آن فضا جا داد چه رسد به ۱۵ انسانی که هنوز اتهام آنها ثابت نشده و به قول مامور انتقال نصف‌شان همان شب آزاد خواهند شد. این شیوه جابجایی بازداشت‌شدگان را نه تنها خلاف حقوق انسانی که خلاف حقوق حیوانات نیز می‌دانم و اگر خودم تجربه نمی‌کردم و شخص دیگری این ماجرا را برایم تعریف می‌کرد به هیچ وجه باورم نمی‌شد.»
نویسنده این یادداشت درباره مشاهدات خود از ضرب وشتم بازداشت‌شدگان نوشته است: شاید تصور کنید خیال‌پردازی نموده و غلو می‌کنم. اما این طور نیست. همان شب فردی را آوردند که ضربات باتوم و شوکر تمام بدنش را رنگین کرده بود. این فرد را که فرزند شهید هم بود (فردای آن روز برادرش کارت بنیاد شهیدش را نشانمان داد) تنها با یک لباس زیر آورده بودند.
نویسنده این یادداشت پس از ثبت مشاهدات خود از وضعیت بغرنج بازداشتگاه‌های جمهوری اسلامی ایران نوشته است: (تازه متوجه شدم که دستگاه‌های اداری ما چه استعداد بینظیری برای مخالف‌سازی موافقین و معاندسازی منتقدین دارند و ما بی‌جهت به دنبال دشمن خارجی هستیم). با وجود چنین دوستانی چه حاجت به دشمن خارجی؟
بنا بر معدود آمارهای رسمی که درباره زندانیان در ایران منتشر شده سالانه ۲۰ درصد به شمار زندانیان در ایران افزوده می‌شود.
جمعیت زندانیان ایران در سال ۱۳۹۱ به حدود ۲۵۰ هزار نفر رسید. به گفته معاون قضایی سازمان زندان‌های كل كشور، در سال ۱۳۸۶ تعداد زندانیان ایران ۱۵۸ هزار و ۳۵۱ نفر بود. بر اساس آماری که پیش‌تر خبرگزاری مهر منتشر کرده بود، قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷ جمعیت ایران ۳۶ میلیون نفر و شمار زندانیان آن حدود ۱۰ هزار نفر بود. به گزارش سایت "قانون"، جمهوری اسلامی ایران جزو هشت کشور اول دنیا از لحاظ تعداد زندانیان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر